Tribe in onze levens

Waar het begon

Er zijn van die ontmoetingen in je leven waarvan het klip en klaar is dat ze kloppen. Het verhaal van Loes en Moniek is er zo eentje. Het begon in een keldertje in Amsterdam, winter 2017. Daar volgden Egon en Moniek een NVC training om hun destijds moeizame relatie wat nieuw elan te geven. Loes assisteerde en begeleidde hen een paar keer apart van de grote groep. Er ontstond een klik.

Een half jaar later zochten ze Loes op in Driebergen voor een privé relatie sessie. Een kort gesprek volgde over wat we niet meer wilden op werkgebied (Loes: eenzaamheid van het zelfstandig ondernemerschap en Moniek: aan de gedragskant werken voor grote corporates). En over wat we wel wilden: diepe verbinding creëren, mensen van binnenuit helpen bewegen, een sterk gevoel van samen. Ergens weer die klik. Zo als dat gaat kwam het gewone leven er tussendoor.

Moniek verhuisde van Amsterdam naar Arnhem Zuid om te wonen in woongemeenschap Arneco. Op een dag bezoekt Moniek een Reconnective Healer voor haarzelf en haar dochter. Een warme Limburgse vrouw woonachtig in een schilderachtig huisje in Arnhem-Noord. Na afloop van de sessie praten ze nog wat na en vertelt Moniek wat haar bezighoudt op gebied van werken en wonen. ‘Oh, zegt de dame, dat zijn nou precies de zaken waar mijn dochter mee bezig is.’ Vrijpostig vraagt Moniek: ‘Oh en hoe heet je dochter dan?’ Enigszins verbaasd over deze persoonlijke vraag stamelt ze uit :’Euh Loes.’ Toen Moniek ontdekte pardoes bij de moeder van Loes te zijn beland, zag ze dat als teken dat we echt thee moesten drinken. En zo geschiedde. Op een druilerige zaterdagmiddag in een café in Arnhem ontwaakte onze gezamenlijke vlam. 

Hoe tribe in mijn leven vorm krijgt

Moederschap. Al voor mijn zwangerschap was ik gefascineerd door tribe/community. Nu ik eenmaal een dochter heb, kan ik me geen leven zonder voorstellen. Ik liet me in mijn hoge zwangerschap zegenen door twintig dierbare vrouwen (meisjes, vrouwen en oudere dames) tijdens een ‘Mothers Blessing ceremonie’. Voor de kraamperiode heb ik een online ‘Kraamtribe’ Signal groep met weekschema opgezet waar wij onze behoeftes in deelden (voor bijv. een maaltijd of slaap) en onze cirkel van betrokkenen daarop konden inspringen. Maandenlang zorgde een grote cirkel van mensen om ons heen voor eten, boodschappen, afgestemd advies, een luisterend oor, hulp bij borstvoeding en zelfs brachten enkele dierbaren de nacht door naast onze baby. 

Scheiden. Toen zes maanden na de geboorte van onze dochter helder werd dat de vader van mijn dochter en ik niet op een gezonde manier samen konden zijn, had ik kunnen breken. Dankzij ongelooflijke steun van een groep zusters die mij hielpen pijn los te laten, kon ik mijn geliefde loslaten en op mezelf leren staan als alleenwonende moeder. Tot op de dag van vandaag houden Dennis en ik een maandelijks relatie onderhoud gesprek onder begeleiding van Moniek. Dankzij deze gezamenlijke gedragenheid in de duisterste fase van mijn leven heb ik een dreigende burn out, postnatale depressie en dramascheiding weten af te wentelen.

Hoe tribe in mijn leven vorm krijgt

Wonen. Als klein meisje wist ik al dat ik in een woongemeenschap wilde wonen, al groeide ik niet zo op. Sinds ik daadwerkelijk zo woon in Arneco www.arneco.org, voel ik welke basale behoeftes het vervult om zo samen te leven. Samen dragen we zorg voor ons landje, de gebouwen, ons eigen voedsel uit de moestuin, we delen spullen, hebben overlegstructuren, vieren feestdagen samen, enzovoorts. In de toekomst -in ons Verbonden Aarde Dorp- zie ik dat nog een stap verder gaan, zoals samen onze kinderen opvoeden en een eigen school/leer omgeving creëren.

Steunstam. Samen met een aantal dierbare vrouwen vormen we een steunstam. We komen fysiek elke vijf weken samen bij een sister thuis, hebben een actieve signal groep en volgen elkaar op de voet. We ondersteunen elkaar in alle thema’s en fases van het leven (van moederschap, seksualiteit tot werk). Heerlijk om te voelen dat alles welkom is, van worstelingen tot vieringen.