Moniek
Wat mij bij Rippling bracht
Zo’n 10 jaar lang had ik samen met mijn man een bedrijf en ondersteunden we grotere organisaties in gedrags- en cultuurverandering. In de laatste jaren hadden we onze focus verlegd naar transformatie. Transformatie van een organisatie gaat over transformatie van mensen. En dat was tegelijk het begin van mijn eigen transformatieve reis. Ik werd me meer bewust van mijn eigen gevoel van onveiligheid, maar ook hoe ik anderen onveilig maakte met mijn eigen overtuigingen en patronen.
Ik besloot om mezelf te omringen met bewuste mensen, allemaal pioniers die een nieuwe verbonden wereld willen creëren en die beseffen dat dat begint bij henzelf, bij de reis naar binnen. Samen met mijn zielsmaatje Loes richtte ik Rippling op en met onze reisgenoten vormden we een tribe op om elkaar te helpen in het ‘ont’-wikkelen. Mijn tribe heeft mij echt thuis gebracht. En de tribegenoten hebben elkaar thuis gebracht. Om dat effect door te Rippelen in een bredere community en tegelijk ook meer ervaring op te doen, vormden we korter en langer durende tribes (van een Avond Vol Leven tot een Jaarcirkel) voor iedereen die zich aangesproken voelde en wilde bijdragen aan een verbonden wereld, te beginnen bij zichzelf.
Mijn missie
Bijdragen aan systeemverandering door bewuste tribes naar organisaties te brengen. Zodat er gezonde ecosystemen ontstaan. En ik wil meer universele liefde in de praktijk van de werkvloer brengen. Al komt ’t allebei op hetzelfde neer.
Hoe ik in het leven sta
Ik wil in overgave leven en mijn eigen innerlijke autoriteit volgen. Wat voelt goed voor mij? Wat klopt voor mij? Waar krijg ik energie van? Dan denk ik dat ik ook het meest van waarde ben voor mijn omgeving en de maatschappij.
Wat ik heb met tribes en sociale veiligheid
Ik heb lang in een overlevingsmodus en in redelijke zwaarte geleefd. Ik ben opgegroeid in een familiebedrijf waar altijd werd gewerkt. En tot enkele jaren terug was ik verslaafd aan werken. Op die manier kon ik tenminste impact maken en hoefde ik minder de pijn te voelen van onrechtvaardigheid in de wereld. Door Rippling heb ik geleerd dat die pijn een spiegel was van een diepere pijn in mij, die te maken had met me minderwaardig voelen. Door mijn bijdrage aan een betere wereld – ook al ging dat ten koste van mijzelf – voelde ik mij waardiger. Daar identificeerde ik me mee.
Ik heb ontdekt dat het leven zoveel makkelijker wordt als ik me echt verbonden voel en me onderdeel voel van een groter geheel. Dan voel ik me gedragen en daardoor kan ik mezelf beter dragen. Het werkt relativerend voor mij om emoties, gedachtes en patronen van mezelf in anderen te herkennen. En om daar ook met een gezonde dosis zelfspot naar te kunnen kijken. Dat maakt het leven lichter en leuker. Deel zijn van een gezonde tribe heeft mijn leven echt veranderd. En het grappige is dat ik het gevoel heb dat ik daar niks voor heb hoeven te doen. Ik heb mezelf teruggevonden en patronen die mij niet meer dienden losgelaten. En wanneer ze er wel zijn kan ik dat gewoon benoemen en neemt het me niet meer over.
Mijn levenssituatie
Ik woon in Arnhem in een duurzame woongemeenschap, samen met mijn man, twee kinderen en 15 andere huishoudens. We hebben een rijke bodem, verbouwen veel groenten en fruit, we houden van experimenteren, gebruiken sociocratie en onderzoeken manieren om conflicten op te lossen. Mijn twee kinderen gaan naar een democratische school, waar ze ook sociocratie toepassen.
Wat ik wil betekenen voor de mensen met wie we werken
Ik hou van ontmoeten van mens tot mens, voorbij de functie, rol en maskers. Ik vind het belangrijk dat de mensen met wie ik samenwerk zich gezien en gehoord voelen. Zodat we tot een punt van synergie komen, waarbij het resultaat van de samenwerking onze individuele inbreng overstijgt. En dat dit een verfrissende ervaring geeft van ‘zo kan ‘t ook’. Een ervaring van echtheid, diepte, flow en moeiteloosheid.
Loes
Wat mij bij Rippling bracht
Ik runde 7 jaar mijn eigen praktijk rondom verbindend communiceren (geweldloos communiceren). De wereld mooier en gezonder maken begint bij gezonde verbindingen tussen mensen vond ik. En uiteindelijk bij wat jij vandaag zegt tegen je vrouw of je buurman. Het zelfstandige zijn voelde alleen-ig, terwijl mijn werk ging om verbinding. Toen ik Moniek trof konden we ineens een aantal dingen aan elkaar ‘rijgen’ die volgens ons echte impact maken en nodig zijn voor een bewustzijnshift: het stambewustzijn van de mens terug in bedrijf brengen.
Ik ontdekte elke keer weer de kracht van mensen die in een versterkt veld van liefde samenkomen. Het is een feit dat mensen in de basis groepsdieren zijn die in stamverband optimaal opereren. Alleen door ons stambewustzijn terug in bedrijf te brengen kunnen we als mensheid echt floreren. Hoe ik zelf de collectieve intellectie van mijn ‘tribes’ in kan zetten voor een liefdevol, gezond en succesvol leven ontdekt ik met horten en stoten. Zeker toen ik alleen kwam te staan met de zorg voor mijn dochter die een fysieke beperking heeft. Dat kon ik niet overleven zonder een hechte stam van mede moeders en vaders.
Mijn missie
De natuurlijke verbondenheid en samenwerkingskracht tussen mensen aanwakkeren. Met in de basis onze inbedding in onze moeder aarde en vermogen tot zelfliefde.
Hoe ik in het leven sta
Ik wil bezield leven. Ik wil het leven in zijn volheid, met al haar rauwheid en schoonheid ervaren.
Wat ik heb met tribes en sociale veiligheid
Als kind ben ik bezig geweest met zorg voor mensen en alles wat leeft. Het begon ‘buiten mij’ zoals armoedeproblematiek en het kappen van het regenwoud. Alles wat onrechtvaardig en gemeen was wakkerde een vlammende passie voor verandering en wereld verbeteren in mij aan. Met als gevolg dat desillusie, betweterigheid en opbranding op de loer lagen.
Ik begon rond mijn 22e dankzij prachtige boeken en ontmoetingen in te zien dat de wereld een weerspiegeling is van ons innerlijk. Dat alles wat daarbuiten gebeurt, zich ook in ons afspeelt. Het werd steeds persoonlijker, intiemer. En toen ik inzag dat mijn sfeer van invloed groter is op mijn eigen vierkante meter en dat geïnspireerde mensen een stuk prettiger in de omgang zijn dan belerende mensen, wilde ik gewoon voorleven in wat voor wereld ik wil leven. Mijn eigen basis had ik nooit echt veilig gesteld, ik was zo avontuurlijk dat ik grote risico’s nam. Nu ben ik op een plek dat ik mijn eigen basisbehoeften: een dak boven mijn hoofd, financiële stabiliteit, continuïteit in werk/opdrachten, een veilige langdurige relaties eer en de aandacht geef die ze verdienen.
Me open stellen in groepen leer ik steeds meer. Ervaringen met angst voor afwijzing, in een context met collega’s, bij sollicitaties of studentengroepen met een sterke cultuur ken ik zeker. Elke keer ontdek ik binnen Rippling cirkels dat ik met alles welkom ben. Dat is een enorme herprogrammering!
Mijn levenssituatie
Ik woon in een boshuisje op de Utrechtse Heuvelrug samen met mijn dochtertje Veere van 1 jaar. Met papa Dennis vorm ik een verbonden ouderschapteam, de liefdesrelatie hebben we losgelaten en dat geeft gek genoeg veel ruimte voor nog meer liefde.
Wat ik wil betekenen voor de mensen met wie we werken
Wat ik wens is onze ontmoeting is dat je je gezien, gehoord en gekend voelt in je menszijn en uniciteit. Dat je via mijn ogen ziet wat voor parel je bent. En dat ik je glashelder kan ondersteunen om datgene aan het licht te brengen dat je mogelijk weerhoudt om te gaan stralen. In zorgvuldige afstemming en vol vertrouwen komen tot een transformatie van hart, hoofd en de organisatie, dat vind ik nou kicken.
Hoe Loes en Moniek elkaar hebben ontmoet
Moniek: Mijn man Egon en ik volgden een training Non Violent Communication in Amsterdam. Loes assisteerde daar en we hadden meteen een klik. Later boekten we een relatiesessie bij haar in Driebergen. De tijd verstreek zonder contact. Ik verhuisde van Amsterdam naar Arnhem. Daar was ik op zoek naar een energetisch behandelaar. Toen belandde ik bij ene mevrouw Harnischmacher. Aan het einde van de behandeling maakte we nog een praatje. Ik vertelde over mijn woongemeenschap en ze zei toen ‘mijn dochter zoekt ook zoiets’. Omdat ik merkte dat deze dochter en ik dezelfde interesses deelden vroeg ik, ‘hoe heet jouw dochter dan?’ ‘Nou euh Loes’ En toen waren we allebei stomverbaasd: ik was bij de moeder van Loes beland en voelde gelijk, ‘dit is een teken’.
Loes: En toen kreeg ik een bericht van Egon met de opmerking: ‘Raad eens bij wie Moniek net een reconnective healing heeft gehad?’ Bizar. Moniek nodigde me uit voor een verkennend gesprek over haar idee dat ze toen ‘groeigroepjes’ had genoemd. Binnen een maanden knutselden we destijds samen met Wieger onze ideeën en behoeften aan elkaar en werd de eerste Rippling cirkel geboren. Het samenwerken voelt voor ons beiden als een creatiehuwelijk waar we moeiteloos het mooiste in elkaar omhoog halen. Magisch!