Vera
Zelf de slingers ophangen
PROFIEL
Naam Vera
- Mijn Voluit Leven percentage 85%
Thuissituatie geregistreerd partnerschap met Berry.
Betaald werk als gastvrouw/receptioniste in een verpleeghuis en in mijn praktijk voor Reconnective Healing.
Word blij van bloemen, bomen, vogels, zingen, iets organiseren met familie of vrienden.
Twee gezichten flexibel, vriendelijk, openstaand. Ik vertrouw, maar net vóór het vertrouwen zit er ook verlatingsangst.
Grootste uitdaging eerlijk zijn naar mezelf toe, ook als dat de harmonie verstoort.
Elke maand ontmoet je hier een mens op een kruispunt. Rippling interviewt bezielde mensen op hun weg naar voluit leven. Welke afslagen nam deze persoon? Wat brengt haar op de plek waar ze nu is? Wat maakte dat iemand koos voor dat wat levendig en echt voelde? Wat houd haar nog tegen om voluit te leven?
Deze maand: Vera. Na een ingrijpende levensgebeurtenis besloot ze dat het tijd werd om voor zichzelf te gaan zorgen. In haar verhaal vertelt ze ons over de draagkracht en flexibiliteit die in het leven zit, maar ook in onszelf.
Daar zijn allerlei namen voor: spiritualiteit, engelbewaarder, synchroniciteit, het goddelijke, hoe je het ook noemt. Ik hecht me niet aan een specifieke naam, maar als je een duidelijke visie hebt van wat je wil dan word je wel geholpen. Daar heb ik een diep vertrouwen in, want ik heb het vaak mogen ervaren.
Mijn huidige partner kwam op mijn pad toen ik mijn intuïtie volgde en daarom op vakantie ging naar IJsland. Vlak daarvoor had ik mijn wens aan het universum uitgesproken, waarin ik hem al beschreven had. Ons mooie huis past bij ons op alle vlakken en ook daar hebben wij bewust om gevraagd. Na mijn laatste wens heb ik werk gevonden wat precies is waar ik naar verlangde.
“Soms hebben we iets nodig dat ons door elkaar schudt om te voelen: dit wil ik niet meer zo.”
Door elkaar geschud
Een wens aan het universum verwoord ik in een profiel. Voordat zoiets werkt moet je wel weten dat je het anders wil. Dat kan best lastig zijn. Wij mensen houden denk ik liever vast aan het oude, ook als het niet meer goed is voor ons. Dat is dan wat we kennen. Soms hebben we iets nodig dat ons door elkaar schudt om te voelen: dit wil ik niet meer zo.
In mijn leven heb ik meerdere momenten gehad dat ik doorging terwijl ik eigenlijk wist dat het niet meer paste. Mijn werk als verpleegkundige heb ik 42 jaar gedaan en ik voelde me echt trots op dat beroep. Als verzorgend type identificeerde ik me met dat beroep en het werk dat ik deed was lang vervullend voor me. Toen ik begon te voelen dat het klaar was, was dat dus heel verwarrend. Uiteindelijk kwam ik pas tot de realisatie dat ik iets anders wilde doordat ik borstkanker kreeg. Toen werd ik wakker geschud.
Ik kreeg borstkanker in 2017. Toen heb ik echt mijn bodem ervaren. Er speelt dan zoveel! De angst om mijn lijf, de zorgen voor de toekomst van mijn omgeving en een aantal belangrijke levensvragen. Moet ik deze wereld verlaten? Moet ik mijn man, mijn kinderen, mijn kleinkinderen loslaten? Hoe gaat het verder met mijn werk? Met mijn leven? Ga ik nu dood?
“Er waren moeilijke momenten waarin ik intens medelijden met mezelf had.“
Slingers ophangen
Er waren moeilijke momenten waarin ik intens medelijden met mezelf had. Ik heb wel eens jankend op de grond gelegen, midden in de woonkamer. Maar uiteindelijk raap ik mezelf dan weer op en lukt het me om het te relativeren. Daar zit zoveel kracht in. Ik wil niet in de zwaarte blijven hangen, daar kom ik niet verder mee. Ik ben ervan overtuigd dat je in het leven zelf de slingers op moet hangen. Je bent er zelf verantwoordelijk voor om het leven leuk te maken.
Naarmate ik ouder word merk ik dat ik wil dat mijn hart ligt in wat ik doe. Als dat niet zo is, dan kan ik het gewoon niet meer. Mijn werk was eigenlijk al een tijdje belastend voor me. Of het nu perfectionisme is of dat ik het brave meisje wilde uithangen: er is zoveel te doen en er moet zoveel gezorgd worden. Ik wilde het zo graag goed doen. Dat bezorgde me stress. Toch ging ik maar door. Ik werkte met terminale mensen in de 24-uurs zorg. Door mijn ziekteproces werd dat lichamelijk en geestelijk te zwaar. Kennelijk had ik mezelf zo klem gezet dat ik borstkanker moest krijgen om te kunnen erkennen dat het niet meer paste. Niet bij mij en niet bij mijn leeftijd.
“Op een moment van verlies ervaar ik het vertrouwen dat als er een deur dicht gaat, een andere deur zich opent.“
Vertrouwen door verlies
Er zijn zoveel onzekerheden waar je doorheen gaat als je zo’n beslissing maakt als stoppen met werken. Bij werk gaat het bij mij om financiële zelfstandigheid, maar ook: Wat wil ik dan nu? Wat kan ik nog? Wat heb ik nu nodig? Het is dan zo fijn om ouder te zijn en te kunnen zeggen: Ik hoef niet meer zoveel spullen, ik ben tevreden met wat ik heb. Op een moment van verlies ervaar ik het vertrouwen dat als er een deur dicht gaat, een andere deur zich opent.
Een vervullende baan
Tijdens mijn ziekteproces ben ik gestopt met werken. Achteraf gezien ben ik daar dankbaar voor. Het paste precies. In die tijd was er meer zorg nodig voor mijn moeder en kwam mijn dochter door omstandigheden een half jaar bij ons wonen. Ik had alle tijd en aandacht voor hen! Toen ik weer toe was aan werken heb ik een profiel opgesteld en precies opgeschreven wat ik graag zou willen. Een baan waarin ik kan ontspannen, een baan waarin ik mensen kan ontmoeten en mensen kan helpen zich welkom te voelen. In een omgeving waarin ik werk met mensen die om mij geven en waar ik om kan geven. Een omgeving waarin ik kan leren en ik naar waarde word geschat.
Op dit moment werk ik als gastvrouw annex receptioniste in een verpleeghuis voor mensen met Alzheimer. Als ze me opbellen om te komen werken dan word ik daar blij van. In deze baan heb ik veel contacten, van die ontmoetingen geniet ik. Ieder mens heeft wel iets moois.
“Ik besef nu dat ik genoeg gezorgd heb voor anderen en dat het tijd is om voor mezelf te zorgen.“
Ik voel me trots dat ik op mijn 62ste nog werk gevonden heb. Ik vind dat gastvrouw zijn goed past bij mijn leeftijd. In die zin ben ik blij dat ik borstkanker heb gehad, want het heeft me meer bewust gemaakt. Ik besef nu dat ik genoeg gezorgd heb voor anderen en dat het tijd is om voor mezelf te zorgen.
Intuïtie inzetten
Ik mag in mijn leven steeds meer op mijn intuïtie vertrouwen. Daar geniet ik van en ik ben dankbaar dat ik het in mijn werk kan inzetten. Ik geef sessies Reconnective Healing en help mensen met een profiel opstellen voor een nieuwe partner, een andere baan of woonruimte. Mijn intuïtie kan ik ook gebruiken als gastvrouw. De dingen die ik geleerd heb in mijn leven zijn in al die rollen van waarde.
Het onderzoek naar mezelf houdt niet op, wie weet kom ik ooit wéér in een situatie terecht dat ik mezelf heb klem gezet. Maar ik durf erop te vertrouwen dat ik een oplossing vind voor alle puzzeltjes die het leven me voorschotelt. Hoe dan ook hang ik de slingers op, letterlijk en figuurlijk.
En als de nood het hoogst is, dan krijg ik hulp.
Wat heeft het interview met je gedaan?
Vera
Door het interview realiseer ik me dat ik nog bewuster wil zijn van mijn rijkdom en de noodzaak om aan mezelf te blijven werken.
Joanna
De setting van het interview gaf me de uitdaging om in rust en zonder te veel sturing te blijven luisteren, waardoor ik de essentie van Vera’s verhaal heb kunnen voelen. Er ontstond een wisselwerking tussen ons drietjes in authentiek delen vanuit kwetsbaarheid. Ik voelde me na het interview geïnspireerd door hoe Vera in het leven staat. Ze neemt leiderschap en hangt de slingers op, maar doet dat vanuit overgave en vertrouwen.
Kirsten
In Vera zie ik zoveel levensvreugde en vertrouwen. Die energie heeft me goed gedaan. Ik voel me dankbaar voor het gevoelsvolle gesprek tussen ons drie. Ik ervoer hoe mooi, leerzaam en diep een verbinding tussen verschillende generaties kan zijn. Dat was een super rijke ervaring voor mij.
Vera’s mindset inspireerde me tot het inzicht dat ik wil leren om echt vertrouwen te hebben in mijn omgeving. Dat alles er is voor een reden.
Sta je op een vergelijkbaar kruispunt? Lees onze tips over liefde en zelfliefde
Tips van Vera
- Doe het op jouw manier. Je voelt zelf het beste wanneer de tijd rijp is.
- Als je weet wat je wil, durf er dan om te vragen.
Je kunt een profiel opstellen. Benoem je wensen zodanig dat het positief geformuleerd is. Het leven verstaat geen negatieven zoals ‘niet roken’, maar begrijpt ‘gezonde longen’ wel. - Creëer momenten waarin je bewust nadenkt over wat je wil en nodig hebt.
Ik heb geen bucketlist, maar ik wil wel voluit leven!
Tips van Rippling
- Boek Spiegelogie van Willem de Ridder
Hoe ga je van de automatische piloot af en neem je regie over je eigen leven? Op nuchtere en verhalende wijze wordt beschreven hoe jij je leven in de hand kan nemen door je energie te richten op wat je wil. - Boek The art of asking van Amanda Palmer
Het principe van vragen is simpel, toch voelt het voor velen van ons kwetsbaar en angstig. De muzikante Amanda Palmer is gevierd en bekritiseerd vanwege haar eigen vermogen om te vragen en geeft ons in dit boek een sensitief inzicht over de blokkades en overwegingen die ze tegenkwam. - Boek Minder moeten meer FLOW van Jan Bommerez
Wat blijft er over als onze defensiemechanismen verdwijnen en ons hart totaal open is? Volgens Jan Bommerez kom je dan in flow terecht, een staat van zijn dichtbij onze essentiële zelf. Als je dichterbij je eigen potentieel wil komen is dit boek iets voor jou.
Deel dit verhaal en jouw ervaring
Is dit interview waardevol rond jouw zoektocht naar voluit leven? Deel het verhaal dan met andere mensen op een kruispunt via de social media knoppen. Ook vinden wij en de geïnterviewde het altijd leuk om te horen wat het verhaal met jou doet. Reageer dus vooral hieronder!
Mooi en heel herkenbaar.
Het ontroerde me.